De oppositiepartijen CU/SGP – SP- PvdA – Lijst Quasten – Groen Links en Fractie Langbroek hebben in de tweede termijn van de begrotingsvergadering een alternatieve begroting gepresenteerd welke werd toegelicht door Arno Noorman van de CU /SGP fractie. De oppositie was tot deze stap gekomen omdat zij het niet eens met het voorstel vanuit het college waar onder meer een forse verhoging van de OZB naar voren kwam. Daarbij kwam dat na de eerste termijn van 6 november de coalitiepartijen een kant en klaar amendement bij de oppositiepartijen deponeerden met daarbij de vraag of de oppositiepartijen hierover in overleg zouden willen. Lijst Quasten heeft daarop besloten en laten weten dat aanbod niet aan te nemen aangezien er in de uitgangspunten van dat voorstel echt grote wezenlijke verschillen zaten waar naar onze mening absoluut geen overeenstemming over bereikt zou kunnen worden. Die gedachte hadden de overige oppositiepartijen ook en daarop is besloten om te kijken waar wij als oppositie uit zouden kunnen komen.
Dat resulteerde dus in een door 6 partijen gedragen *goed voor 10 zetels* amendement die naar onze mening goed doorwrocht overdacht, doordacht, uitvoerbaar en bovendien sociaal is.
De alternatieve begroting van de coaltie VVD/D66 – CDA – Nieuw Enkhuizen zocht de bezuinigingen nadrukkelijk in de sociale voorzieningen (waaronder minimaregelingen) en sociaal maatschappelijke doelen en niet in de overbodige franje zoals de Waterweken of de herinrichting van het Verlaat en de Karnemelksluis. Tel daarbij op dat zij afstevenden op een stille dood van de Muziekschool, verkeerde berekeningen hadden losgelaten op het peuterspeelzaalwerk en op 67.000 inzette voor bezuiniging op het schoolzwemmen zwembad en het plaatje is duidelijk dat enig overleg over zulke grote verschillen nutteloos zou zijn.
De keuzes van de coalitie:
De keuzes van de oppositie:
Dat de VVD/D66 het nodig vond om als eerste niet over hun voorstel te beginnen, maar meteen laag invloog met het dreigement op te zullen stappen uit de coalitie omdat zij zich buitenspel gezet voelden en vonden dat de oppositie maar wat minder noten op de zang moest hebben, is hun keuze en is wat Lijst Quasten betreft aan niemand anders aan te rekenen dan aan de fractie zelf die in volle besef de stekker er uittrok omdat zij hun zin niet kreeg. Hun besluit, hun verantwoordelijkheid. Dat geldt natuurlijk ook voor de overige coalitiepartijen die daarop ook hun steun aan het college introkken, waarna de wethouders in feite ook niets anders konden dan hun portefeuilles per direct neer te leggen.
07/11/2012
